acclaraturorum

  1. genitivo maschile plurale del participio futuro (acclāraturus) di acclārō
  2. genitivo neutro plurale del participio futuro (acclāraturus) di acclārō
ăc | clā | rā | tū | rō | rŭm
  • (pronuncia classica) IPA: /ak.klaː.raː.tuːˈroː.rum/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /ak.kla.ra.tuˈro.rum/

vedi acclāraturus, acclārō