fissurorum

  1. genitivo maschile plurale del participio futuro (fissūrus) di findō
  2. genitivo neutro plurale del participio futuro (fissūrus) di findō
fĭs | sū | rō | rŭm
  • (pronuncia classica) IPA: /fis.suːˈroː.rum/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /fis.suˈro.rum/

vedi fissūrus, findō