hilarature

  1. vocativo maschile singolare del participio futuro (hilaraturus) di hilarō
hĭ | lă | rā | tū | rĕ
  • (pronuncia classica) IPA: /ʰi.la.raːˈtuː.re/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /i.la.raˈtu.re/

vedi hilaraturus, hilarō