participio futuro
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo praeiactūrus praeiactūră praeiactūrum
genitivo praeiactūrī praeiactūrae praeiactūrī
dativo praeiactūrō praeiactūrae praeiactūrō
accusativo praeiactūrŭm praeiactūrăm praeiactūrum
vocativo praeiactūrĕ praeiactūră praeiactūrum
ablativo praeiactūrō praeiactūrā praeiactūrō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo praeiactūrī praeiactūrae praeiactūră
genitivo praeiactūrōrum praeiactūrārum praeiactūrōrum
dativo praeiactūrīs praeiactūrīs praeiactūrīs
accusativo praeiactūrōs praeiactūrās praeiactūră
vocativo praeiactūrī praeiactūrae praeiactūră
ablativo praeiactūrīs praeiactūrīs praeiactūrīs

praeiacturus

  1. participio futuro di praeiciō/praeiaciō
prae | ĭăc | tū | rŭs
  • (pronuncia classica) IPA: /prae̯j.jakˈtuː.rus/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /prɛj.jakˈtu.rus/

dal verbo praeiciō

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)