Verbo di quarta coniugazione
|
paradigma
|
abligūrio, abligūris, abligūrīvi/abligūriī, abligūrītum, abligūrire
|
infinito
|
presente
|
perfetto
|
futuro
|
attivo
|
passivo
|
attivo
|
passivo
|
attivo
|
passivo
|
abligūrire
|
abligūriri
|
abligūrīvisse, abligūriisse
|
abligūrītum esse
|
abligūrītūrum esse
|
abligūrītum iri
|
participio
|
presente
|
perfetto
|
futuro
|
abligūriens
|
abligūrītus
|
abligūrītūrus
|
gerundio
|
nominativo
|
genitivo
|
dativo
|
accusativo
|
ablativo
|
corrisponde all'infinito presente
|
abligūriendi
|
abligūriendo
|
abligūriendum
|
abligūriendo
|
gerundivo
|
abligūriendus
|
supino
|
abligūrītum (ablativo: abligūrītu)
|
indicativo
|
singolare
|
plurale
|
prima
|
seconda
|
terza
|
prima
|
seconda
|
terza
|
attivo
|
presente
|
abligūrio
|
abligūris
|
abligūrit
|
abligūrīmus
|
abligūrītis
|
abligūriunt
|
imperfetto
|
abligūriēbam
|
abligūriēbas
|
abligūriēbat
|
abligūriēbāmus
|
abligūriēbātis
|
abligūriēbant
|
futuro semplice
|
abligūriam
|
abligūries
|
abligūriet
|
abligūriēmus
|
abligūriētis
|
abligūrient
|
perfetto
|
abligūrīvi/abligūriī
|
abligūrīvīsti, abligūriīsti
|
abligūrīvit, abligūriit
|
abligūrīvĭmus, abligūriimus
|
abligūrīvīstis, abligūriīstis
|
abligūrīvērunt, abligūrīvēre, abligūriērunt, abligūriēre
|
piuccheperfetto
|
abligūrīvĕram, abligūrieram
|
abligūrīvĕras, abligūrierās
|
abligūrīvĕrat, abligūrierat
|
abligūrīverāmus, abligūrierāmus
|
abligūrīverātis, abligūrierātis
|
abligūrīvĕrant, abligūrierant
|
futuro anteriore
|
abligūrīvĕro, abligūrierō
|
abligūrīvĕris, abligūrieris
|
abligūrīvĕrit, abligūrierit
|
abligūrīverĭmus, abligūrierimus
|
abligūrīverĭtis, abligūrieritis
|
abligūrīvĕrint, abligūrierint
|
passivo
|
presente
|
abligūrior
|
abligūrīris, abligūrīre
|
abligūrītur
|
abligūrīmur
|
abligūrīmĭni
|
abligūrīuntur
|
imperfetto
|
abligūriēbar
|
abligūriēbāris, abligūriēbāre
|
abligūriēbātur
|
abligūriēbāmur
|
abligūriēbāmĭni
|
abligūriēbāntur
|
futuro semplice
|
abligūriar
|
abligūriēris, abligūriēre
|
abligūriētur
|
abligūriēmur
|
abligūriēmĭni
|
abligūriēntur
|
perfetto
|
participio passato ( abligūrītus) seguito dall’indicativo presente di sum
|
piuccheperfetto
|
participio passato ( abligūrītus) seguito dall’indicativo imperfetto di sum
|
futuro anteriore
|
participio passato ( abligūrītus) seguito dall’indicativo futuro semplice di sum
|
congiuntivo
|
singolare
|
plurale
|
prima
|
seconda
|
terza
|
prima
|
seconda
|
terza
|
attivo
|
presente
|
abligūriam
|
abligūrias
|
abligūriat
|
abligūriāmus
|
abligūriātis
|
abligūriant
|
imperfetto
|
abligūrīrem
|
abligūrīres
|
abligūrīret
|
abligūrirēmus
|
abligūrirētis
|
abligūrīrent
|
perfetto
|
abligūrīvĕrim, abligūrierim
|
abligūrīvĕris, abligūrierīs
|
abligūrīvĕrit, abligūrierit
|
abligūrīverĭmus, abligūrierīmus
|
abligūrīverĭtis, abligūrierītis
|
abligūrīvĕrint, abligūrierint
|
piuccheperfetto
|
abligūrīvissem, abligūriissem
|
abligūrīvisses, abligūriissēs
|
abligūrīvisset, abligūriisset
|
abligūrīvissēmus, abligūriissēmus
|
abligūrīvissētis, abligūriissētis
|
abligūrīvissent, abligūriissent
|
passivo
|
presente
|
abligūriar
|
abligūriāris, abligūriāre
|
abligūriātur
|
abligūriāmur
|
abligūriāmĭni
|
abligūriantur
|
imperfetto
|
abligūrīrer
|
abligūrīrēris, abligūrīrēre
|
abligūrīrētur
|
abligūrīrēmur
|
abligūrīrēmĭni
|
abligūrīrentur
|
perfetto
|
participio passato ( abligūrītus) seguito dal congiuntivo presente di sum
|
piuccheperfetto
|
participio passato ( abligūrītus) seguito dal congiuntivo imperfetto di sum
|
imperativo
|
singolare
|
plurale
|
prima
|
seconda
|
terza
|
prima
|
seconda
|
terza
|
attivo
|
presente
|
—
|
abligūrī
|
—
|
—
|
abligūrīte
|
—
|
futuro
|
—
|
abligūrīto
|
abligūrīto
|
—
|
abligūrītōte
|
abligūriunto
|
passivo
|
presente
|
—
|
abligūrīre
|
—
|
—
|
abligūrīmini
|
—
|
futuro
|
—
|
abligūrītor
|
abligūrītor
|
—
|
n.e.
|
abligūriuntor
|