Appendice:Coniugazioni/Latino/abnuto

Voce principale: abnuto.

Verbo di prima coniugazione, privo della forma passiva
paradigma
abnūtō, abnūtās, abnūtāvī, n.e., abnūtāre; difettivo, manca del tema del supino
infinito presente perfetto futuro
abnūtāre abnūtāvisse n.e.
participio presente perfetto futuro
abnūtans n.e. n.e.
gerundio nominativo genitivo dativo accusativo ablativo
corrisponde all'infinito presente abnūtandi abnūtando abnūtandum abnūtando
gerundivo n.e.
supino n.e. (ablativo: n.e.)
indicativo singolare plurale
prima seconda terza prima seconda terza
presente abnūtō abnūtās abnūtat abnūtāmus abnūtātis abnūtānt
imperfetto abnūtābam abnūtābas abnūtābat abnūtabāmus abnūtabātis abnūtābant
futuro semplice abnūtābo abnūtābis abnūtābit abnūtabĭmus abnūtabĭtis abnūtābunt
perfetto abnūtāvī abnūtāvīsti abnūtāvit abnūtāvĭmus abnūtāvīstis abnūtāvērunt, abnūtāvēre
piuccheperfetto abnūtāvĕram abnūtāvĕras abnūtāvĕrat abnūtāverāmus abnūtāverātis abnūtāvĕrant
futuro anteriore abnūtāvĕro abnūtāvĕris abnūtāvĕrit abnūtāverĭmus abnūtāverĭtis abnūtāvĕrint
congiuntivo singolare plurale
prima seconda terza prima seconda terza
presente abnūtem abnūtes abnūtet abnūtēmus abnūtētis abnūtent
imperfetto abnūtārem abnūtāres abnūtāret abnūtarēmus abnūtarētis abnūtārent
perfetto abnūtāvĕrim abnūtāvĕris abnūtāvĕrit abnūtāverĭmus abnūtāverĭtis abnūtāvĕrint
piuccheperfetto abnūtāvissem abnūtāvisses abnūtāvisset abnūtāvissēmus abnūtāvissētis abnūtāvissent
imperativo singolare plurale
prima seconda terza prima seconda terza
presente abnūtā abnūtāte
futuro abnūtāto abnūtāto abnūtatōte abnūtānto