Appendice:Coniugazioni/Latino/praeicio

Coniugazione

Verbo di terza coniugazione in -io
paradigma
		praeiciō, praeicis, praeiēci, praeiactum, praeicĕre
infinito		presente		perfetto		futuro
		attivo	passivo	attivo	passivo	attivo	passivo
		praeicĕre	praeici	praeiēcisse	praeiactum esse	praeiactūrum esse	praeiactum iri
participio		presente		perfetto		futuro
		praeiciens		praeiactus		praeiactūrus
gerundio		nominativo		genitivo	dativo	accusativo	ablativo
		corrisponde all'infinito presente		praeiciendi	praeiciendo	praeiciendum	praeiciendo
gerundivo		praeiciendus
supino		praeiactum (ablativo: praeiactu)
indicativo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	praeiciō	praeicis	praeicit	praeicĭmus	praeicĭtis	praeiciunt
	imperfetto	praeiciēbam	praeiciēbas	praeiciēbat	praeiciēbāmus	praeiciēbātis	praeiciēbant
	futuro semplice	praeiciam	praeicies	praeiciet	praeiciēmus	praeiciētis	praeicient
	perfetto	praeiēci	praeiēcīsti	praeiēcit	praeiēcĭmus	praeiēcīstis	praeiēcērunt, praeiēcēre
	piuccheperfetto	praeiēcĕram	praeiēcĕras	praeiēcĕrat	praeiēcerāmus	praeiēcerātis	praeiēcĕrant
	futuro anteriore	praeiēcĕro	praeiēcĕris	praeiēcĕrit	praeiēcerĭmus	praeiēcerĭtis	praeiēcĕrint
passivo	presente	praeicior	praeicĕris, praeicĕre	praeicĭtur	praeicĭmur	praeicimĭni	praeiciuntur
	imperfetto	praeiciēbar	praeiciēbāris, praeiciēbāre	praeiciēbātur	praeiciēbāmur	praeiciebāmĭni	praeiciēbāntur
	futuro semplice	praeiciar	praeiciēris, praeiciēre	praeiciētur	praeiciēmur	praeiciēmĭni	praeiciēntur
	perfetto	participio passato (praeiactus) seguito dall’indicativo presente di sum praeiactus sum praeiactus es praeiactus est praeiacti sumus praeiacti estis praeiacti sunt
	piuccheperfetto	participio passato (praeiactus) seguito dall’indicativo imperfetto di sum praeiactus eram praeiactus eras praeiactus erat praeiacti eramus praeiacti eratis praeiacti erant
	futuro anteriore	participio passato (praeiactus) seguito dall’indicativo futuro semplice di sum praeiactus ero praeiactus eris praeiactus erit praeiacti erimus praeiacti eritis praeiacti erunt
congiuntivo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	praeiciam	praeicias	praeiciat	praeiciāmus	praeiciātis	praeiciant
	imperfetto	praeicĕrem	praeicĕres	praeicĕret	praeicerēmus	praeicerētis	praeicĕrent
	perfetto	praeiēcĕrim	praeiēcĕris	praeiēcĕrit	praeiēcerĭmus	praeiēcerĭtis	praeiēcĕrint
	piuccheperfetto	praeiēcissem	praeiēcisses	praeiēcisset	praeiēcissēmus	praeiēcissētis	praeiēcissent
passivo	presente	praeiciar	praeiciāris, praeiciāre	praeiciātur	praeiciāmur	praeiciāmĭni	praeiciāntur
	imperfetto	praeicĕrer	praeicerēris, praeicerēre	praeicerētur	praeicerēmur	praeicerēmĭni	praeicerēntur
	perfetto	participio passato (praeiactus) seguito dal congiuntivo presente di sum praeiactus sim praeiactus sis praeiactus sit praeiacti simus praeiacti sitis praeiacti sint
	piuccheperfetto	participio passato (praeiactus) seguito dal congiuntivo imperfetto di sum praeiactus essem praeiactus esses praeiactus esset praeiacti essemus praeiacti essetis praeiacti essent
imperativo		singolare			plurale
		prima	seconda	terza	prima	seconda	terza
attivo	presente	—	praeicĕ	—	—	praeicĭte	—
	futuro	—	praeicĭto	praeicĭto	—	praeicitōte	praeiciūnto
passivo	presente	—	praeicere	—	—	praeicimini	—
	futuro	—	praeicitor	praeicitor	—	n.e.	praeiciuntor