Latino modifica

participio perfetto
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo amictus amictă amictum
genitivo amictī amictae amictī
dativo amictō amictae amictō
accusativo amictŭm amictăm amictum
vocativo amictĕ amictă amictum
ablativo amictō amictā amictō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo amictī amictae amictă
genitivo amictōrum amictārum amictōrum
dativo amictīs amictīs amictīs
accusativo amictōs amictās amictă
vocativo amictī amictae amictă
ablativo amictīs amictīs amictīs

 Voce verbale

amictus

  1. participio perfetto di amiciō

  Sillabazione modifica

ă | mĭc | tŭs

  Pronuncia modifica

  • (pronuncia classica) IPA: /aˈmik.tus/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /aˈmik.tus/

 Etimologia / Derivazione modifica

dal verbo amiciō

  Uso / Precisazioni modifica

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)