Latino modifica

aggettivo della I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo magnanimus magnanimă magnanimum
genitivo magnanimī magnanimae magnanimī
dativo magnanimō magnanimae magnanimō
accusativo magnanimŭm magnanimăm magnanimum
vocativo magnanimĕ magnanimă magnanimum
ablativo magnanimō magnanimā magnanimō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo magnanimī magnanimae magnanimă
genitivo magnanimōrum magnanimārum magnanimōrum
dativo magnanimīs magnanimīs magnanimīs
accusativo magnanimōs magnanimās magnanimă
vocativo magnanimī magnanimae magnanimă
ablativo magnanimīs magnanimīs magnanimīs

 Aggettivo

magnanimus m sing

  1. magnanimo, generoso, altruista, di animo nobile
  2. animoso, coraggioso, impavido

  Sillabazione modifica

măg | nă | nĭ | mŭs

  Pronuncia modifica

  • (pronuncia classica) IPA: /maɡˈna.ni.mus/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /maɡˈna.ni.mus/

 Etimologia / Derivazione modifica

composto di magnus, "grande", e animus, "animo, anima, spirito", nel senso di "(che ha) una grande anima"; calco semantico dal greco antico μεγαλόψυχος, dallo stesso significato, e composto di μέγας, "grande", e‎ ψῡχή, "anima, spirito"

  Sinonimi modifica

  Parole derivate modifica

discendenti in altre lingue