Latino modifica

 Voce verbale

intimaturorum

  1. genitivo maschile plurale del participio futuro (intimaturus) di intimō
  2. genitivo neutro plurale del participio futuro (intimaturus) di intimō

  Pronuncia modifica

  • (pronuncia classica) IPA: /in.ti.maː.tuː.roː.rum/

 Etimologia / Derivazione modifica

vedi intimaturus, intimō