Appendice:Coniugazioni/Latino/equito

Voce principale: equito.

Verbo di prima coniugazione, privo della forma passiva
paradigma
equitō, equitās, equitāvī, equitātum, equitāre
infinito presente perfetto futuro
equitāre equitāvisse equitāturum esse
participio presente perfetto futuro
equitans n.e. equitāturus
gerundio nominativo genitivo dativo accusativo ablativo
corrisponde all'infinito presente equitandi equitando equitandum equitando
gerundivo n.e.
supino equitātum (ablativo: equitātu)
indicativo singolare plurale
prima seconda terza prima seconda terza
presente equitō equitās equitat equitāmus equitātis equitānt
imperfetto equitābam equitābas equitābat equitabāmus equitabātis equitābant
futuro semplice equitābo equitābis equitābit equitabĭmus equitabĭtis equitābunt
perfetto equitāvī equitāvīsti equitāvit equitāvĭmus equitāvīstis equitāvērunt, equitāvēre
piuccheperfetto equitāvĕram equitāvĕras equitāvĕrat equitāverāmus equitāverātis equitāvĕrant
futuro anteriore equitāvĕro equitāvĕris equitāvĕrit equitāverĭmus equitāverĭtis equitāvĕrint
congiuntivo singolare plurale
prima seconda terza prima seconda terza
presente equitem equites equitet equitēmus equitētis equitent
imperfetto equitārem equitāres equitāret equitarēmus equitarētis equitārent
perfetto equitāvĕrim equitāvĕris equitāvĕrit equitāverĭmus equitāverĭtis equitāvĕrint
piuccheperfetto equitāvissem equitāvisses equitāvisset equitāvissēmus equitāvissētis equitāvissent
imperativo singolare plurale
prima seconda terza prima seconda terza
presente equitā equitāte
futuro equitāto equitāto equitatōte equitānto