abiuraturorum

  1. genitivo maschile plurale del participio futuro (abiuraturus) di abiurō
  2. genitivo neutro plurale del participio futuro (abiuraturus) di abiurō
  • (pronuncia classica) IPA: /ab.juː.raː.tuː.roː.rum/

vedi abiuraturus, abiurō