abjudicaturarum

  1. genitivo femminile plurale del participio futuro (abjūdicaturus) di abjūdicō
ăb | jū | dĭ | cā | tū | rā | rŭm
  • (pronuncia classica) IPA: /abj.juː.di.kaː.tuːˈraː.rum/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /abj.ju.di.ka.tuˈra.rum/

vedi abjūdicaturus, abjūdicō