abundaretis

  1. seconda persona plurale del congiuntivo imperfetto attivo di abundō
ă | bŭn | dā | rē | tĭs
  • (pronuncia classica) IPA: /a.bun.daːˈreː.tis/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /a.bun.daˈre.tis/

vedi abundō