Latino modifica

participio perfetto
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo bāiulātus bāiulātă bāiulātum
genitivo bāiulātī bāiulātae bāiulātī
dativo bāiulātō bāiulātae bāiulātō
accusativo bāiulātŭm bāiulātăm bāiulātum
vocativo bāiulātĕ bāiulātă bāiulātum
ablativo bāiulātō bāiulātā bāiulātō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo bāiulātī bāiulātae bāiulātă
genitivo bāiulātōrum bāiulātārum bāiulātōrum
dativo bāiulātīs bāiulātīs bāiulātīs
accusativo bāiulātōs bāiulātās bāiulātă
vocativo bāiulātī bāiulātae bāiulātă
ablativo bāiulātīs bāiulātīs bāiulātīs

 Voce verbale

baiulatus

  1. participio perfetto di bāiulō

  Sillabazione modifica

bā | iŭ | lā | tŭs

  Pronuncia modifica

  • (pronuncia classica) IPA: /baːj.juˈlaː.tus/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /baj.juˈla.tus/

 Etimologia / Derivazione modifica

dal verbo bāiulō

  Uso / Precisazioni modifica

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)