balbutiatis

  1. seconda persona plurale del congiuntivo presente attivo di balbūtiō
băl | bū | tĭ | ā | tĭs
  • (pronuncia classica) IPA: /bal.buː.tiˈaː.tis/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /bal.bu.t͡siˈa.tis/

vedi balbūtiō