balbutientem

  1. accusativo maschile singolare del participio presente (balbūtiēns) di balbūtiō
  2. accusativo femminile singolare del participio presente (balbūtiēns) di balbūtiō
băl | bū | tĭ | ĕn | tĕm
  • (pronuncia classica) IPA: /bal.buː.tiˈen.tem/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /bal.bu.t͡siˈen.tem/

vedi balbūtiēns, balbūtiō