balbutiretis

  1. seconda persona plurale del congiuntivo imperfetto attivo di balbūtiō
băl | bū | tī | rē | tĭs
  • (pronuncia classica) IPA: /bal.buː.tiːˈreː.tis/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /bal.bu.tiˈre.tis/

vedi balbūtiō