Latino modifica

 Voce verbale

beature

  1. vocativo maschile singolare del participio futuro (beaturus) di beō

  Sillabazione modifica

bĕ | ā | tū | rĕ

  Pronuncia modifica

  • (pronuncia classica) IPA: /be.aːˈtuː.re/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /be.aˈtu.re/

 Etimologia / Derivazione modifica

vedi beaturus, beō