bipartiebaris

  1. seconda persona singolare dell'indicativo imperfetto passivo di bipartiō
bĭ | păr | tĭ | ē | bā | rĭs
  • (pronuncia classica) IPA: /bi.par.ti.eːˈbaː.ris/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /bi.par.t͡si.eˈba.ris/

vedi bipartiō

  • (seconda persona singolare dell'indicativo imperfetto passivo di bipartiō) bipartiēbāre