bipartituri

  1. nominativo maschile plurale del participio futuro (bipartītūrus) di bipartiō
  2. genitivo maschile singolare del participio futuro (bipartītūrus) di bipartiō
  3. vocativo maschile plurale del participio futuro (bipartītūrus) di bipartiō
  4. genitivo neutro singolare del participio futuro (bipartītūrus) di bipartiō
bĭ | păr | tī | tū | rī
  • (pronuncia classica) IPA: /bi.par.tiːˈtuː.riː/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /bi.par.tiˈtu.ri/

vedi bipartītūrus, bipartiō