bipartituros

  1. accusativo maschile plurale del participio futuro (bipartītūrus) di bipartiō
bĭ | păr | tī | tū | rōs
  • (pronuncia classica) IPA: /bi.par.tiːˈtuː.roːs/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /bi.par.tiˈtu.ros/

vedi bipartītūrus, bipartiō