consepturorum

  1. genitivo maschile plurale del participio futuro (consēptūrus) di consēpiō
  2. genitivo neutro plurale del participio futuro (consēptūrus) di consēpiō
cŏn | sēp | tū | rō | rŭm
  • (pronuncia classica) IPA: /kon.seːp.tuːˈroː.rum/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /kon.sep.tuˈro.rum/

vedi consēptūrus, consēpiō