cunctaturus
| singolare | |||
| maschile | femminile | neutro | |
|---|---|---|---|
| nominativo | cunctātūrus | cunctātūră | cunctātūrum |
| genitivo | cunctātūrī | cunctātūrae | cunctātūrī |
| dativo | cunctātūrō | cunctātūrae | cunctātūrō |
| accusativo | cunctātūrŭm | cunctātūrăm | cunctātūrum |
| vocativo | cunctātūrĕ | cunctātūră | cunctātūrum |
| ablativo | cunctātūrō | cunctātūrā | cunctātūrō |
| plurale | |||
| maschile | femminile | neutro | |
| nominativo | cunctātūrī | cunctātūrae | cunctātūră |
| genitivo | cunctātūrōrum | cunctātūrārum | cunctātūrōrum |
| dativo | cunctātūrīs | cunctātūrīs | cunctātūrīs |
| accusativo | cunctātūrōs | cunctātūrās | cunctātūră |
| vocativo | cunctātūrī | cunctātūrae | cunctātūră |
| ablativo | cunctātūrīs | cunctātūrīs | cunctātūrīs |
cunctaturus
- participio futuro di cunctor
- (pronuncia classica) IPA: /ˈkunk.taː.tuː.rus/
dal verbo cunctor
come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)
- Enrico Olivetti, Dizionario Latino Olivetti edizione on line su www.dizionario-latino.com, Olivetti Media Communication
- Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary, lemma cunctaturus (edizione online sul portale del Progetto Perseus)