defensitandorum

  1. genitivo maschile plurale del gerundivo (dēfensitandus) di dēfensitō
  2. genitivo neutro plurale del gerundivo (dēfensitandus) di dēfensitō
dē | fĕn | sĭ | tăn | dō | rŭm
  • (pronuncia classica) IPA: /deː.fen.si.tanˈdoː.rum/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /de.fen.si.tanˈdo.rum/

vedi dēfensitandus, dēfensitō