Latino modifica

participio presente
aggettivo di II classe
singolare
masc./fem. neutro
nominativo dēfensitāns dēfensitāns
genitivo dēfensitāntis dēfensitāntis
dativo dēfensitāntī dēfensitāntī
accusativo dēfensitāntem dēfensitāns
vocativo dēfensitāns dēfensitāns
ablativo dēfensitānte,
dēfensitāntī1
dēfensitānte,
dēfensitāntī1
plurale
masc./fem. neutro
nominativo dēfensitāntes dēfensitāntĭa
genitivo dēfensitāntĭum dēfensitāntĭum
dativo dēfensitāntĭbus dēfensitāntĭbus
accusativo dēfensitāntes dēfensitāntĭa
vocativo dēfensitāntes dēfensitāntĭa
ablativo dēfensitāntĭbus dēfensitāntĭbus
1solo quando usato come aggettivo

 Voce verbale

defensitans

  1. participio presente di dēfensitō

  Sillabazione modifica

dē | fĕn | sĭ | tāns

  Pronuncia modifica

  • (pronuncia classica) IPA: /deːˈfen.si.taːns/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /deˈfen.si.tans/

 Etimologia / Derivazione modifica

dal verbo dēfensitō

  Uso / Precisazioni modifica

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)