defensitaris

  1. seconda persona singolare dell'indicativo presente passivo di dēfensitō
dē | fĕn | sĭ | tā | rĭs
  • (pronuncia classica) IPA: /deː.fen.siˈtaː.ris/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /de.fen.siˈta.ris/

vedi dēfensitō

  • (seconda persona singolare dell'indicativo presente passivo di dēfensitō) dēfensitāre