enixorum

  1. genitivo maschile plurale del participio perfetto (ēnīxus) di ēnītor
  2. genitivo neutro plurale del participio perfetto (ēnīxus) di ēnītor
ē | nī | xō | rŭm
  • (pronuncia classica) IPA: /eː.niːkˈsoː.rum/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /e.nikˈso.rum/

vedi ēnīxus, ēnītor