fraudatarum

  1. genitivo femminile plurale del participio perfetto (fraudātus) di fraudō
frau | dā | tā | rŭm
  • (pronuncia classica) IPA: /frau̯.daːˈtaː.rum/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /frau̯.daˈta.rum/

vedi fraudātus, fraudō