fraudaturorum

  1. genitivo maschile plurale del participio futuro (fraudaturus) di fraudō
  2. genitivo neutro plurale del participio futuro (fraudaturus) di fraudō
frau | dā | tū | rō | rŭm
  • (pronuncia classica) IPA: /frau̯.daː.tuːˈroː.rum/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /frau̯.da.tuˈro.rum/

vedi fraudaturus, fraudō