fructificandorum

  1. genitivo maschile plurale del gerundivo (frūctificandus) di frūctificō
  2. genitivo neutro plurale del gerundivo (frūctificandus) di frūctificō
frūc | tĭ | fĭ | căn | dō | rŭm
  • (pronuncia classica) IPA: /fruːk.ti.fi.kanˈdoː.rum/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /fruk.ti.fi.kanˈdo.rum/

vedi frūctificandus, frūctificō