fructificaturarum

  1. genitivo femminile plurale del participio futuro (frūctificaturus) di frūctificō
frūc | tĭ | fĭ | cā | tū | rā | rŭm
  • (pronuncia classica) IPA: /fruːk.ti.fi.kaː.tuːˈraː.rum/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /fruk.ti.fi.ka.tuˈra.rum/

vedi frūctificaturus, frūctificō