halucinatarum

  1. genitivo femminile plurale del participio perfetto (hālūcinātus) di hālūcinor
hā | lū | cĭ | nā | tā | rŭm
  • (pronuncia classica) IPA: /ʰaː.luː.ki.naːˈtaː.rum/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /a.lu.t͡ʃi.naˈta.rum/

vedi hālūcinātus, hālūcinor