halucinatorum

  1. genitivo maschile plurale del participio perfetto (hālūcinātus) di hālūcinor
  2. genitivo neutro plurale del participio perfetto (hālūcinātus) di hālūcinor
hā | lū | cĭ | nā | tō | rŭm
  • (pronuncia classica) IPA: /ʰaː.luː.ki.naːˈtoː.rum/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /a.lu.t͡ʃi.naˈto.rum/

vedi hālūcinātus, hālūcinor