Latino modifica

participio futuro
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo imputātūrus imputātūră imputātūrum
genitivo imputātūrī imputātūrae imputātūrī
dativo imputātūrō imputātūrae imputātūrō
accusativo imputātūrŭm imputātūrăm imputātūrum
vocativo imputātūrĕ imputātūră imputātūrum
ablativo imputātūrō imputātūrā imputātūrō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo imputātūrī imputātūrae imputātūră
genitivo imputātūrōrum imputātūrārum imputātūrōrum
dativo imputātūrīs imputātūrīs imputātūrīs
accusativo imputātūrōs imputātūrās imputātūră
vocativo imputātūrī imputātūrae imputātūră
ablativo imputātūrīs imputātūrīs imputātūrīs

 Voce verbale

imputaturus

  1. participio futuro di imputō

  Pronuncia modifica

  • (pronuncia classica) IPA: /im.pu.taː.tuː.rus/

 Etimologia / Derivazione modifica

dal verbo imputō

  Uso / Precisazioni modifica

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)