incitaretur

  1. terza persona singolare del congiuntivo imperfetto passivo di incitō
ĭn | cĭ | tā | rē | tŭr
  • (pronuncia classica) IPA: /in.ki.taːˈreː.tur/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /in.t͡ʃi.taˈre.tur/

vedi incitō