incitetis

  1. seconda persona plurale del congiuntivo presente attivo di incitō
ĭn | cĭ | tē | tĭs
  • (pronuncia classica) IPA: /in.kiˈteː.tis/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /in.t͡ʃiˈte.tis/

vedi incitō