irridendum

  1. accusativo del gerundio di irrīdĕo
  2. accusativo maschile singolare del gerundivo (irrīdendus) di irrīdĕo
  3. nominativo neutro singolare del gerundivo (irrīdendus) di irrīdĕo
  4. accusativo neutro singolare del gerundivo (irrīdendus) di irrīdĕo
  5. vocativo neutro singolare del gerundivo (irrīdendus) di irrīdĕo
ĭr | rī | dĕn | dŭm
  • (pronuncia classica) IPA: /ir.riːˈden.dum/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /ir.riˈden.dum/

vedi irrīdendus, irrīdĕo