obtorquendorum

  1. genitivo maschile plurale del gerundivo (obtorquendus) di obtorquĕo
  2. genitivo neutro plurale del gerundivo (obtorquendus) di obtorquĕo
ŏb | tŏr | qŭĕn | dō | rŭm
  • (pronuncia classica) IPA: /ob.tor.kʷenˈdoː.rum/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /ob.tor.kwenˈdo.rum/

vedi obtorquendus, obtorquĕo