pastinatorum

  1. genitivo maschile plurale del participio perfetto (pastinātus) di pastinō
  2. genitivo neutro plurale del participio perfetto (pastinātus) di pastinō
păs | tĭ | nā | tō | rŭm
  • (pronuncia classica) IPA: /pas.ti.naːˈtoː.rum/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /pas.ti.naˈto.rum/

vedi pastinātus, pastinō