praejaciende

  1. vocativo maschile singolare del gerundivo (praejaciendus) di praejaciō
prae | jă | cĭ | ĕn | dĕ
  • (pronuncia classica) IPA: /prae̯j.ja.kiˈen.de/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /prɛj.ja.t͡ʃiˈen.de/

vedi praejaciendus, praejaciō