praejacientia

  1. nominativo neutro plurale del participio presente (praejaciēns) di praejaciō
  2. accusativo neutro plurale del participio presente (praejaciēns) di praejaciō
  3. vocativo neutro plurale del participio presente (praejaciēns) di praejaciō
prae | jă | cĭ | ĕn | tĭ | ă
  • (pronuncia classica) IPA: /prae̯j.ja.kiˈen.ti.a/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /prɛj.ja.t͡ʃiˈen.t͡si.a/

vedi praejaciēns, praejaciō