praejactis

  1. dativo maschile plurale del participio perfetto (praejactus) di praejiciō/praejaciō
  2. ablativo maschile plurale del participio perfetto (praejactus) di praejiciō/praejaciō
  3. dativo femminile plurale del participio perfetto (praejactus) di praejiciō/praejaciō
  4. ablativo femminile plurale del participio perfetto (praejactus) di praejiciō/praejaciō
  5. dativo neutro plurale del participio perfetto (praejactus) di praejiciō/praejaciō
  6. ablativo neutro plurale del participio perfetto (praejactus) di praejiciō/praejaciō
prae | jăc | tīs
  • (pronuncia classica) IPA: /prae̯jˈjak.tiːs/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /prɛjˈjak.tis/

vedi praejactus, praejiciō