praejacturam

  1. accusativo femminile singolare del participio futuro (praejactūrus) di praejiciō/praejaciō
prae | jăc | tū | răm
  • (pronuncia classica) IPA: /prae̯j.jakˈtuː.ram/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /prɛj.jakˈtu.ram/

vedi praejactūrus, praejiciō