repositorum

  1. genitivo maschile plurale del participio perfetto (repositus) di repōnō
  2. genitivo neutro plurale del participio perfetto (repositus) di repōnō
rĕ | pŏ | sĭ | tō | rŭm
  • (pronuncia classica) IPA: /re.po.siˈtoː.rum/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /re.po.siˈto.rum/

vedi repositus, repōnō