Latino modifica

participio futuro
aggettivo di I classe
singolare
maschile femminile neutro
nominativo secundātūrus secundātūră secundātūrum
genitivo secundātūrī secundātūrae secundātūrī
dativo secundātūrō secundātūrae secundātūrō
accusativo secundātūrŭm secundātūrăm secundātūrum
vocativo secundātūrĕ secundātūră secundātūrum
ablativo secundātūrō secundātūrā secundātūrō
plurale
maschile femminile neutro
nominativo secundātūrī secundātūrae secundātūră
genitivo secundātūrōrum secundātūrārum secundātūrōrum
dativo secundātūrīs secundātūrīs secundātūrīs
accusativo secundātūrōs secundātūrās secundātūră
vocativo secundātūrī secundātūrae secundātūră
ablativo secundātūrīs secundātūrīs secundātūrīs

 Voce verbale

secundaturus

  1. participio futuro di secundō

  Pronuncia modifica

  • (pronuncia classica) IPA: /se.kun.daː.tuː.rus/

 Etimologia / Derivazione modifica

dal verbo secundō

  Uso / Precisazioni modifica

come tutti i participi verbali latini, oltre alla funzione prettamente verbale può assumere il ruolo di aggettivo e di sostantivo (participio sostantivato)