sorbillabitur

  1. terza persona singolare dell'indicativo futuro semplice passivo di sorbillō
sŏr | bĭl | lā | bĭ | tŭr
  • (pronuncia classica) IPA: /sor.bilˈlaː.bi.tur/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /sor.bilˈla.bi.tur/

vedi sorbillō