sorbillaretis

  1. seconda persona plurale del congiuntivo imperfetto attivo di sorbillō
sŏr | bĭl | lā | rē | tĭs
  • (pronuncia classica) IPA: /sor.bil.laːˈreː.tis/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /sor.bil.laˈre.tis/

vedi sorbillō