sorbillature

  1. vocativo maschile singolare del participio futuro (sorbillaturus) di sorbillō
sŏr | bĭl | lā | tū | rĕ
  • (pronuncia classica) IPA: /sor.bil.laːˈtuː.re/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /sor.bil.laˈtu.re/

vedi sorbillaturus, sorbillō