tornaturorum

  1. genitivo maschile plurale del participio futuro (tornātūrus) di tornō
  2. genitivo neutro plurale del participio futuro (tornātūrus) di tornō
tŏr | nātū | rō | rŭm
  • (pronuncia classica) IPA: /tor.naːtuːˈroː.rum/
  • (pronuncia ecclesiastica) IPA: /tor.natuˈro.rum/

vedi tornātūrus, tornō